Nie bój się zadawania pytań! Sobie i innym.

U wielu osób pokutuje przekonanie, że zadawanie pytań równoznaczne jest z brakiem wiedzy, okazywaniem słabości i przyznawaniem się do swoich braków.

Z tego powodu wolą nie pytać wcale opierając się na informacjach, które mają i na takiej formie ich zrozumienia, o jakiej myślą, że jest prawidłowa.

Często prowadzi to do wielu, nie tylko nieporozumień, ale też i sporych problemów z realizowaniem zadań chociażby pracując w grupie.

Pytaj innych!

Niezależnie od tego, czym się zajmujecie i jak dużą odpowiedzialność ponosicie za swojego działania, zadawanie innym pytań może kojarzyć Wam się z niekompetencją. O ile oczywiście nie są to pytania o fakty np. stanu realizacji konkretnego zadania.

Zadając pytania pokazujemy się z dobrej strony!

Dajemy znać innym, że doceniamy ich wiedzę i zależy nam na ich wkładzie w codzienną pracę.

Pokazujemy, że sami chcemy nauczyć się czegoś nowego i faktycznie się dzięki temu rozwijamy.

Pytając nie odkrywamy przed innymi swoich słabych stron! Wskazujemy za to, jak otwartymi, na nowe informacje, możliwości i wiedzę, osobami jesteśmy!

Doprecyzowanie.

Zakładając nawet, że mamy już wszystkie niezbędne informacje, ustalenia i plan działania nadal coś może pójść nie tak.

Możemy źle zrozumieć jeden z elementów planu, inaczej odebrać pewne sformułowania bądź przypisać znaczenie słowom, które nie odrywały w rzeczywistości większego znaczenia.

Dlatego też tak ważne jest powtarzanie poczynionych ustaleń tylko i wyłącznie po to, aby upewnić się czy jesteś ze swoim zespołem bądź współpracownikiem

Co najgorszego może się stać, gdy zapytasz drugą osobę, czy dobrze zrozumiałeś Wasze ustalenia, powtórzysz je lub/i poprosisz o doprecyzowanie pewnych spraw?

Absolutnie nic! Dociekanie, potwierdzanie i sprawdzanie czy jesteśmy na tej samej trasie, co nasi współpracownicy pokaże jedynie, że jesteśmy zaangażowani w sprawę i chcemy, aby wspólny projekt poszedł najlepiej jak to tylko możliwe.

Zwiększamy swoje, i innych, szanse na efektywną współpracę zadając proste pytania i stosując podsumowania dotychczas zdobytych informacji takie jak :

„Rozumiem więc, że ustaliliśmy, że…”,

„Czy możesz mi jeszcze raz przybliżyć sprawę…w naszym zadaniu?”,

„Z tego, co zrozumiałem, moim zadaniem jest…”.

Pytania do siebie.

Na pierwszy rzut konieczność zadawania sobie pytań może wydawać się trochę śmieszna.

Na szczęście jednak coraz większa jest świadomość, że warto żyć, pracować, rozwijać się zgodnie ze swoimi preferencjami, oczekiwaniami i, nawet pisząc górnolotnie, marzeniami, jakie chcemy zrealizować.

Nie sprawdzając przed samym sobą, czy kolejny krok, który mamy wykonać jest nam do czegoś potrzebny i co dobrego może on nam faktycznie przynieść marnujemy swój czas.

Często marnujemy też czas innych i jakby tego nie było dość, dajemy przejść koło nosa swojej faktycznej okazji.

„Jedną z najbardziej podstawowych form ludzkiej głupoty jest zapominanie, co właściwie chcemy osiągnąć.”

- Friedrich Nietzsche

Upewniajcie się przed samym sobą, czy to, co robicie ma dla Was większe znaczenie.

Po co chcecie zaangażować się w dany projekt, biznes, relację? Czy to, co teraz robicie jest faktycznie zajęciem, które przynosi Wam satysfakcję czy wykonujecie je tylko dla pieniędzy?

To wyjątkowo proste pytania, ale zadawanie ich wiele ułatwia w podejmowaniu decyzji.

I tych z życia codziennego, i tych mających większy wpływ na Wasze dalsze życie.

Myślenie pytające.

Z zadawaniem pytań łączy się cały sposób myślenia i przede wszystkim tworzenia, który opiera się na zadawaniu pytań.

Jest to myślenie pytające, a jego podstawą jest patrzenie na stare problemy z innej perspektywy.

Aby dostrzec te perspektywy należy zadawać nowe pytania. Takie, które mają albo pomóc w zrozumieniu problemu lub doprecyzować zadanie, ale też i takie, które mogą przyczynić się do rzucenia kompletnie innego światła na dotychczasowy projekt.

Myślenie pytające otwiera przed nami ogrom nowych możliwości. Wystarczy tylko przestać się bać zadawania pytań!

Czy sami znacie strach przed zadawaniem pytań z obawy o posądzenie o brak wiedzy?

Jak często rozmawiacie sami ze sobą stawiając mniej lub bardziej skomplikowane pytania?